‘’Τα μαραθοπιτάκια της Γεωργίας’’

Πιθανόν το εν λόγω απόφθεγμα να εκληφθεί σαν ρήση αλληγορικού νοήματος που συμπυκνώνει αξίες μιας άλλης εποχής, όπως το: ”Αύται ουν εισίν αι πόρπαι της Αλεξίας” τουτέστιν : ‘’αυτά είναι τα  κουμπιά τσ’ Αλέξαινας’’…..

Σίγουρα για τις περισσότερες ρήσεις, αγνοούμε το πρόσωπο που τις διατύπωσε ή την αφορμή και το γεγονός που τις δημιούργησε.

Όμως η συγκεκριμένη ρήση δεν έλκει την καταγωγή της από μακρινό παρελθόν αλλά είναι πρόσφατη και μάλιστα δεν έχει μεταφορική ή αλληγορική σημασία.

Αυτή η ρήση κρύβει μία μικρή ιστορία, με γνωστούς σ’ εμάς πρωταγωνιστές, ειδικά της πρωταγωνίστριας.

Σίγουρα έχει σκοπό να μας διασκεδάσει, χωρίς να θίξει κανέναν, κάτι να μας διδάξει και το σπουδαιότερο να απεικονίσει γλαφυρά έναν τρόπο διασκέδασης μέσω του Facebook αλλά και της δράσης κάποιων ανθρώπων μιας συγκεκριμένης Ομάδας (πεζοπόρων) της σημερινής εποχής .

Πιστεύω η καταγραφή του να επιβιώσει στο διάβα του χρόνου στο:

‘’ Γιατί το λέμε έτσι’’!

Το παρών ‘’άρθρο’’ είναι εμπεριστατωμένο, περιέχει πραγματικές πληροφορίες, αυτό καθ’ εαυτό το συμβάν, αλλά έστω κι αν φαίνεται χιουμοριστικό θα αφήσει κάποιες χρήσιμες πληροφορίες ειδικά για τα οψέποτε σπιτικά RCs (Restore Calorie = Calorie Restoration = …..= Αποκατάσταση Θερμίδων) που γίνονται μετά την πραγματοποίηση πεζοπορίας.

Το συγκεκριμένο άρθρο πιθανόν να θεωρηθεί ως αναδημοσίευση των μέχρι τούδε χιουμοριστικών fb αναρτήσεων των προφίλ των πρωταγωνιστών, που παρά την προσπάθεια της πρωταγωνίστριας του θέματος να ξεχαστεί, εν τούτοις έγινε πολλάκις αναμόχλευση με ποικίλα κολακευτικά σχόλια αλλά και καλό χιούμορ (και ένας απ’ τους σκοπούς της ζωής μας είναι το γέλιο, που πρέπει ακόμα κι αν δεν υπάρχει να το δημιουργούμε, έστω προσποιητά, αρκεί οι άνθρωποι να το δέχονται – και εμείς το κάνουμε… δείτε το εδώ🙂 άρα δεν θεωρείται παλιό , δεν έχει ξεχαστεί και γι αυτό το ξαναγράφω, καταλήγοντας ,ίσως, σε εν μέρει διαφορετικά συμπεράσματα.

Ο μάραθος ή μαραθιά (φώτο 1), όπως λέγεται στη Σύρο, χρησιμοποιείται στη μαγειρική (εδώ συνίσταται το δικό μας ενδιαφέρον) , ζαχαροπλαστική, αρωματοποιία και οινοπνευματοποιία.

Στις περισσότερες πεζοπορικές μας διαδρομές βρίσκουμε μαραθιά, που λόγω ηλιοφάνειας παραμένει φρέσκια για μεγάλες χρονικές περιόδους!!

Η μικρή μας ιστορία δημιουργήθηκε από τα φημισμένα Κρητικά μαραθοπιτάκια!

Επειδή όμως η κατανάλωση μαραθιάς σε υπερβολικές ποσότητες δεν ενδείκνυται, γιατί μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκές συσπάσεις ή και παραισθήσεις, ζητήσαμε από Κρητικό μέλος μας – τη Γεωργία  – να μας παρασκευάσει, για κάποιο  σπιτικό RC (όπου ο καθένας που συμμετέχει φέρει κάποιον διαφορετικό μεζέ) σπιτικά Κρητικά μαραθοπιτάκια.

Πράγματι σε κάποια πεζοπορία μας μαζέψαμε 120 gr μαραθιά , αν και όπως μας είπε (μετά όμως την παρασκευή τους)  ότι απαιτούντο 500gr.

Ως προς αυτό, για να είμαι δίκαιος , παίρνω το μέρος της, αν και με δική μου ατάκα, έτσι για πλάκα , ήταν η αιτία να ‘’κατασυκοφαντηθούν’’ τα μαραθοπιτάκια της.

Ποια ήταν αυτή η κουβέντα;

Ιδού ο πραγματικός διάλογος:

Είχαμε μαζί μας τον αγαπητό φίλο μας Michel Frey ,που ουδέποτε κατεγράφη, στα ”πρακτικά” των RCs, απουσία του.

Κάποια στιγμή ο Μισέλ μου λέει: ‘’Στέφανο λίγο ψωμί, παρακαλώ!!’’

‘’Να πάρε φάε τα μαραθοπιτάκια της Γεωργίας, μοιάζουν σαν ψωμί αφράτο …..’’.

…έτσι ξεκίνησε, μπορεί να τα ’’κακολογήσαμε’’ , όμως τα φάγαμε όλα… ήταν νόστιμα, όμως μια πλάκα για να συνεχιστεί απαιτεί το αντίθετο, αν και η παρασκευάστρια ίσως αρχικά θεώρησε ότι θέλαμε να τη  θίξουμε (σε μια ευγενική, γοητευτική ύπαρξη δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα, εξ άλλου όλοι οι συμμετέχοντες  είμαστε φίλοι και ευγενικοί μεταξύ μας!) όμως ευτυχώς ή δυστυχώς η φράση, έγινε μεταξύ μας, παροιμιώδης και η ίδια στις μετέπειτα αναρτήσεις έδειχνε ότι τη δεχότανε ασμένως..

Έκτοτε φτιάχτηκαν και συνεχίζουν να φτιάχνονται μαραθοπιτάκια και από άλλα μέλη, ακόμα και πίτες σε ταψί (φώτο 2) , …..